Τι είναι η Ορθοδοντική

Ορισμός

 

Είναι η ειδικότητα της οδοντιατρικής που ασχολείται με την σωστή διευθέτηση των δοντιών στις δύο γνάθους και την συναρμογή μεταξύ τους. Η συναρμογή των δοντιών της άνω γνάθου με τα αντίστοιχα της κάτω ονομάζεται σύγκλειση. Κατά την Αμερικάνικη Ένωση Ορθοδοντικών, η ειδικότητα ονομάζεται Οδοντο-προσωπική Ορθοπεδική..

Ένα ακόμη αντικείμενο της Ορθοδοντικής είναι η αποκατάσταση της φυσιολογικής ανάπτυξης των γνάθων κατά την περίοδο αύξησης του ανθρωπίνου σώματος και του προσώπου.

Για αυτόν τον λόγο και η Ορθοδοντική είναι συνυφασμένη με τα παιδιά. Στους ενήλικες, η αποκατάσταση της μη φυσιολογικής ανάπτυξης των γνάθων και της περιοχής του προσώπου που αυτές επηρεάζουν είναι δυνατόν να απαιτεί χειρουργική αποκατάσταση σε συνεργασία με την ορθοδοντική, όπου η τελευταία δεν μπορεί μόνη της να δώσει ικανοποιητικά αποτελέσματα.

Η θεραπευτική προσέγγιση της Ορθοδοντικής χωρίζεται σε τρείς φάσεις:

  • την προληπτική Ορθοδοντική όπου σε μικρή κατά κανόνα ηλικία και κατα την περίοδο εμφάνισης των πρώτων μονίμων δοντιών γίνονται απλές παρεμβάσεις προληπτικού χαρακτήρα.
  • την κατασταλτική Ορθοδοντική, όπου στην περίοδο του μεικτού φραγμού, δηλαδή την περίοδο που συνυπάρχουν στην στοματική κοιλότητα νεογιλά (παιδικά) και μόνιμα δόντια, γίνονται παρεμβάσεις διόρθωσης προβλημάτων που ήδη έχουν εγκατασταθεί. Συνηθέστερη παρέμβαση είναι η διάνοιξη της άνω γνάθου. Σε αυτή την φάση δεν διορθώνεται πλήρως το ορθοδοντικό πρόβλημα, αλλά αντιμετωπίζεται ένα σημαντικό κομμάτι αυτού που πιθανώς να εγκυμονεί μεγαλύτερους κινδύνους στο μέλλον εαν αφεθεί αθεράπευτο. Είναι πιθανόν με αυτή την μικρής συνήθως έκτασης παρέμβαση να εξομαλυνθεί τόσο η σύγκλειση, που μια μελλοντική ορθοδοντική θεραπεία να είναι μικρότερης διάρκειας ή και να αποφευχθεί εντελώς.
  • την πλήρη Ορθοδοντική, η οποία περιλαμβάνει την ολοκληρωμένη αποκατάσταση όλων των προβλημάτων της σύγκλεισης και των οδοντοφατνιακών δομών. Συνήθως γίνεται με ακίνητους ορθοδοντικούς μηχανισμούς (brackets) σε όλα τα δόντια και των δύο γνάθων. Συχνά απαιτείται η χρήση και άλλων μηχανισμών (πχ εξωστοματικών, διαγναθικών ελαστικών κα). Πραγματοποιείται στον μόνιμο φραγμό, όταν δηλαδή έχουν αντικατασταθεί όλα τα νεογιλά δόντια από μόνιμα.